Imbir to nie tylko popularne zielone piwo czy dodatek do ciasteczek, pieczonych w mroźne zimowe wieczory. Tę niezwykłą roślinę uprawia się w Azji od ponad 3000 lat. Z Europy i Bliskiego Wschodu przeniesiono go do Afryki i Indii Zachodnich, gdzie szybko również stał się jedną z najpopularniejszych roślin uprawnych o dużych walorach nie tylko smakowych, ale i zdrowotnych.

Imbir dla smaku, imbir dla urody

Imbir występuje pod dwoma postaciami: suszony i zmielony, najlepszy do potraw słodkich oraz surowy, który ma nieco więcej zastosowań. Chcąc wybrać dobry świeży imbir, należy wybierać jasnobeżowe kłącza, kremowo żółte w środku. Powinien być kruchy i soczysty, bez suchych włókien – taki imbir da wrażenie soczystości mdłym i tłustym mięsnym potrawom, idealnie nada się także do wszelkich potraw z owoców morza, dodając im świeżości i pikantności. Świetnie komponuje się z czosnkiem, goździkami i pieprzem.

Pomimo swojej wyrazistości rzadko używa się go jako jedynej przyprawy – zestawiany bywa także z chilli, kolendrą, anyżem, cynamonem, kardamonem, gorczycą i kurkumą. Skórka cytrynowa i pomarańczowa podkreślają jego cytrusowe nuty. Świeży, obrany ze skórki imbir, można przechowywać w lodówce nawet miesiąc, najlepiej owinąwszy przedtem papierowymi ręcznikami, aby przedwcześnie nie wysechł. Podobnie postępujemy z imbirem marynowanym, kandyzowany natomiast i suszony można trzymać w szafkach, chroniąc przed światłem i mocnymi zapachami.

Imbir stosowany nie leczniczo, a jedynie w celach “estetyczno-kosmetycznych”, używa się do produkcji preparatów modelująco-wyszczuplających. Zawarte w nim substancje pobudzają krążenie, redukują ilość cellulitu i tłuszczu. Świeży, cytrusowo – pieprzny zapach imbiru jest bazą wielu perfum. Wraz z pieprzem i kardamonem dodaje “męskości” kosmetykom i wodom toaletowym, co potęguje działanie imbiru jako afrodyzjaku. Prysznic z żelem do kąpieli z dodatkiem imbiru na pewno pobudzi i rozgrzeje nas na cały długi dzień – szczególnie zimą!

Zdrowotne właściwości imbiru

Palący smak, lekko szczypiący w język smak, imbir zawdzięcza substancjom żywicowym, gingerolowi i zinferonowi. Jego aromat z kolei to zasługa zingiberolu, znanego olejku eterycznego. Każda z tych substancji ma właściwości lecznicze. Dzięki nim imbir:

• zmniejsza zlepianie płytek krwi, przez co uniemożliwia powstawanie zakrzepom – jest więc niezbędnym składnikiem diety osób z podwyższonym cholesterolem
• pobudza wydzielanie soków żołądkowych, działa żółciopędnie i rozkurczowo, wzmaga apetyt i leczy wzdęcia – działa dobroczynnie na cały układ trawienny, przy okazji polecany jest osobom z chorobą lokomocyjną
• zawiera substancje przeciwzapalne, rozgrzewa, przynosi ulgę chorym stawom, leczy migreny i ból mięśni – idealnie nadaje się do stosowania przy pierwszych objawach przeziębienia, a także anginie i innym chorobach gardła, które odświeży i odkazi
• poprawia ukrwienie mózgu, a więc widocznie wpływa na zwiększenie wydajności umysłowej i koncentracji
• jako “gorąca” przyprawa rozgrzewa i poprawia krążenie, Azjaci używają go jako afrodyzjaku
• zawiera wapń, magnez oraz potas

Pomimo wszystkich swoich zalet, imbir posiada też wady – jako drażniącej, ostrej i wyraźnej przyprawy nie mogą go używać wszyscy. Szczególnie uważać na potrawy z imbirem powinny osoby cierpiące na przewlekłe choroby układu pokarmowego, kobiety karmiące oraz będące w ciąży.

Materiał ma charakter edukacyjny i nie zastępuje porady lekarskiej.

Materiał opisuje substancje i ich możliwe zastosowania na podstawie ogólnodostępnych publikacji, badań i materiałów znalezionych w internecie, prasie oraz książkach. Materiał nie jest opisem suplementu diety ani żadnego innego produktu zawierającego w/w składniki.

W przypadku stosowania suplementów diety pamiętaj, by nie przekraczać zalecanej dziennej porcji,i że nie mogą być one stosowane jako substytut zróżnicowanej diety. Pamiętaj, że bardzo ważny i zalecany jest zrównoważony sposób żywienia i zdrowy tryb życia.

Każdy suplement diety przechowuj w miejscu niedostępnym dla małych dzieci.